بايد كاريكاتوريست‌ها را روي سرشان بگذارند

جملات بالا بخشي از اظهارات كاريكاتوريست و كاريكاتوريست پيشكسوت كشورمان جواد عليزاده در مصاحبه با كردوار نيوز به مناسبت درگذشت عراق يكزار است.

عليزاده همچنين درباره شخصيت هنري هزار نفر (كاريكاتوريست قديمي كشورمان كه به تازگي فوت كرده است) گفت: «من در اواخر سال 1348 در مجله كاريكاتور با آثار اين هنرمند آشنا شدم. شخصاً ، من اطلاعات زيادي در مورد آنها نداشتم ، اما كارتون ها بسيار خنده دار و بسيار متحرك بودند. يعني آنها چهره افراد را از نظر روحيه و چيزهاي ديگر آنقدر زيبا كردند كه وقتي كارتون آنها را ديديد بدون يادگيري موضوع كارتون خنديديد. »

او ادامه داد: “او يك مداد شيرين داشت كه مي توانست حالات چهره را به خوبي نشان دهد.”

عليزاده با اشاره به اينكه هر كاريكاتوريست سبك خاص خود را پيدا مي كند ، گفت: ما نمي توانيم بگوييم كاريكاتوريست ها سبكي ندارند ؛ زيرا همه هنرمندان اين رشته با كار مداوم و شايد ناخودآگاه سبك خود را پيدا مي كنند.

به گفته هر كاريكاتوريستي كه مي خواهيم آثار او را تجزيه و تحليل كنيم ، بايد موضوع را از نظر موضوع نشان دهيم ، چه انديشه اي دارد و چه تكنيكي دارد. وي گفت: “آقاي زارع از نظر تكنيك و اجرا كاريكاتوريست بسيار موفقي بود ، اما اخيراً به دليل بيماري و درگيري هاي كاري ، كارتون هاي زيادي را جدي نگرفته است و به همين دليل گاهي بين آثار وي فاصله ايجاد مي شود.” به اما آنها همچنين از نظر ذهنيت و موضوع ايده آل هاي بسيار جالبي داشتند. “او عمدتا به عنوان روزنامه نگار كار مي كرد ، اما در برخي موارد آثار غيرعلني نيز در آثار او ديده مي شود.”

عليزاده ادامه داد: او در هر دو سبك روزنامه نگاري و جشنواره ها مجرب بود ، اما در سبك روزنامه نگاري فعالتر و برجسته تر بود. “من فكر مي كنم او هم يك سبك و هم يك سياست خوب داشت كه در زمان هاي مختلف ايجاد كرد و به همان شكل باقي خواهد ماند. ”

ايرج ياحضره در پاسخ به س aboutالي در مورد ماهيت كار خود چنين گفت: «كاريكاتوريست هم به احساسات مخاطب مي پردازد و هم انتقاد را در جامعه ترويج مي كند كه منجر به توسعه سياسي در بين مردم و مسئولان مي شود. از نظر هنري ، يك كاريكاتوريست سعي مي كند مخاطب را به فكر وادار كند. با يك كارتون مي توانيد يك موضوع ساده را پيچيده كرده و مورد توجه مخاطبان قرار دهيد. من فكر مي كنم كارهاي آقاي يههزاره همه اين ويژگي ها را داشت و در بينندگان حس مي كرد زيرا او موضوعات خنده دار را انتخاب كرده بود. »

ايرج در كشتي است

هنرمند ايرج يكزاري همچنين علت ترك هنرمندان مانند خود را بيان كرد: «شايد به برخي از كاريكاتوريست ها احترام و قدرداني لازم نباشد و در نهايت ، اين هنرمندان از اين عرصه كناره گيري مي كنند. اما برخي ، همانطور كه مي گويند ، به آن معتاد هستند و اين كار را تا آخرين قطره خون ادامه مي دهند. نسل جوان و جوانان بيشتر تم ها و نظرات كاريكاتوريست هاي جديد را دنبال مي كنند ، زيرا از نظر سن به آنها نزديكتر هستند ، اما من فكر مي كنم نمي توان گفت كه در هنر قديمي است و بازنشستگي در هنر “هرچه بيشتر كار كند ، تجربه بيشتري كسب مي كند.”

وي افزود: حضور آقاي زارع و ديگر هنرمندان مانند وي كه در كشور ما زحمت مي كشند اما شناخته نمي شوند نشان مي دهد كه جامعه ما زمينه لازم براي شكوفايي و شناخته شدن كاريكاتوريست را ندارد. من حدود 50 سال است كه كار مي كنم و بسياري از آثارم در مجلات و وب سايت ها بدون امضا يا ارجاع منتشر شده است. “داده شده است.”

به گفته عليزاده ، اين در ايران خبري نيست. حق چاپ رعايت نمي شود و كاريكاتوريست ها به درستي رفتار نمي كنند. مخاطبان اين حوزه نيز كاريكاتورها را چندان جدي نمي گيرند و از طرفي مشخص نيست كه اين هنر به عنوان يك هنر تجسمي تلقي مي شود يا يك روزنامه.

اين هنرمند به اين نتيجه رسيد كه ايرج ياخازاره علاوه بر كاريكاتورهايش درگير مسائل مادي و اقتصادي نيز بوده است: «اكثر كاريكاتوريست ها از جمله آقاي زارع عاشق خود و فرزندان خود هستند كه مسائل مادي چندان اهميتي ندارند. با اين حال ، با توجه به عشقي كه نسبت به خود داريم و موقعيت نامطلوبي كه داريم ، بسياري از ما كه وضعيت بهتري داريم طبيعتاً تسليم مي شويم. خوشبختانه آقاي زارع هيچ مشكل مالي نداشت ، زيرا از ابتدا علاوه بر كاريكاتور به مسائل مادي و اقتصادي نيز مي پرداخت و بدين ترتيب فرصت چنداني براي برخورد با كارتون نداشت. اين بيماري همچنين فاصله اي بين هنرمند و نسل جديد ايجاد كرد و در نتيجه نسل جديد با او كمتر آشنا شد. ”

اين اثر ايرج يكزار است

انتهاي پيام